W nowoczesnej technologii medycyny interwencyjnej kluczem do sukcesu jest precyzja i bezpieczeństwo. Kiedy lekarze muszą wprowadzić delikatne urządzenia medyczne głęboko do naczyń krwionośnych organizmu, kluczową rolę odgrywa pozornie proste narzędzie: cewnik prowadzący. To specjalistyczne urządzenie medyczne działa jak „dedykowany kanał”, zapewniając stabilną i bezpieczną ścieżkę dla skomplikowanych operacji. Cewnik prowadzący to wydrążony, rurkowy wyrób medyczny o pewnym stopniu sztywności i elastyczności, stosowany głównie w procedurach interwencyjnych. Zwykle jest wykonany z materiału polimerowego z metalowym oplotem zapewniającym wsparcie i kontrolę momentu obrotowego. Jego podstawową funkcją jest zapewnienie bezpiecznego i stabilnego przejścia dla innych narzędzi interwencyjnych, umożliwiając im sprawne dotarcie do zmiany chorobowej. Zasada działania i zastosowania Cewniki prowadzące dostają się do organizmu przez naczynia krwionośne. Ich konstrukcja łączy w sobie elastyczność i sztywność, aby dostosować się do krętości naczyń krwionośnych. Ich kontrolowany moment obrotowy pozwala lekarzom precyzyjnie kontrolować kierunek cewnika poprzez obrót zewnętrzny, a ich mocne wsparcie pomaga innym instrumentom pokonać tarcie i opór w naczyniach krwionośnych. Cewniki prowadzące są powszechnym i niezbędnym narzędziem w różnych dziedzinach, w tym w kardiologii, neurologii i medycynie naczyń obwodowych. Główne funkcje cewników prowadzących Cewniki prowadzące nie tylko zapewniają dostęp; wykonują również kilka ważnych zadań podczas operacji: Zapewnienie dostępu: Cewniki prowadzące rozciągają się od miejsca nakłucia (takiego jak tętnica udowa lub promieniowa) do docelowego naczynia, tworząc stabilną „autostradę”, która chroni prowadnik i cewnik przed uszkodzeniem podczas przejścia. Zapewnienie wsparcia: W naczyniu, szczególnie w przypadku wąskich lub krętych zmian, instrumenty napotykają znaczny opór. Cewnik prowadzący działa jak „punkt podparcia”, zapewniając siłę przeciwną dla instrumentów takich jak prowadniki i balony. Zwiększona kontrola kierunkowa: Obracając cewnik prowadzący, lekarz może dokładniej dostosować kierunek końcówki, co ma kluczowe znaczenie dla selektywnego dostępu do określonych naczyń odgałęzionych. Dostarczanie środka kontrastowego: Cewników prowadzących można również używać do szybkiego i skutecznego podawania środka kontrastowego, pomagając lekarzowi wyraźnie uwidocznić zmiany naczyniowe w promieniach rentgenowskich. Przewodnik po scenariuszach zastosowań cewników Cewniki prowadzące są szeroko stosowane, szczególnie w następujących obszarach: Interwencja sercowo-naczyniowa: Podczas PCI lekarze używają cewników prowadzących do precyzyjnego wprowadzania stentów do zwężonych lub niedrożnych tętnic wieńcowych w celu przywrócenia przepływu krwi. Neurointerwencja: W leczeniu chorób naczyń mózgowych, takich jak tętniak wewnątrzczaszkowy lub ostry udar niedokrwienny mózgu, cewniki prowadzące ułatwiają dostęp do mikrocewnika w celu embolizacji lub usunięcia skrzepu. Interwencja naczyń obwodowych: W przypadku niedrożności tętnic kończyn dolnych lub zwężenia tętnicy nerkowej cewniki prowadzące zapewniają niezawodny dostęp, umożliwiając angioplastykę lub umieszczenie stentu. Bezpieczeństwo i ryzyko użytkowania Cewniki prowadzące są na ogół bezpieczne w użyciu, ale ponieważ są procedurą inwazyjną, istnieje ryzyko, takie jak krwawienie w miejscu nakłucia, infekcja lub uszkodzenie naczyń. Ryzykiem tym zazwyczaj mogą skutecznie zarządzać doświadczeni lekarze i oddany zespół. Ocena przedoperacyjna i monitorowanie śródoperacyjne są kluczem do zapewnienia bezpieczeństwa. Różnica między cewnikami prowadzącymi a cewnikami standardowymi Chociaż oba są cewnikami, ich zastosowania i konstrukcje różnią się. Cewniki standardowe są używane głównie do diagnostyki lub podawania płynów, mają cieńsze ścianki i mniejsze wsparcie. Z drugiej strony cewniki prowadzące zapewniają przede wszystkim stabilną, kontrolowaną ścieżkę dla innych urządzeń interwencyjnych i oferują dodatkowe wsparcie, którego brakuje w standardowych cewnikach. Zapewniając stabilny kanał i wsparcie, cewniki prowadzące znacząco poprawiają skuteczność i bezpieczeństwo procedur interwencyjnych. Wraz z postępem w materiałoznawstwie i procesach produkcyjnych przyszłe cewniki prowadzące będą bardziej elastyczne, bardziej wspierające i potencjalnie zintegrowane z większą liczbą funkcji, oferując pacjentom bardziej precyzyjne i minimalnie inwazyjne opcje leczenia.

Mówiąc najprościej, endoskop to długie, cienkie, rurkowe urządzenie medyczne wyposażone w źródło światła i miniaturową kamerę. Umożliwia lekarzowi wejście do organizmu przez naturalne otwory (przełyk, żołądek, jelita) lub poprzez niewielkie nacięcie w celu bezpośredniej obserwacji stanu wewnętrznego narządów i tkanek. Składa się z trzech głównych elementów: Przewodnik świetlny: Zapewnia rozświetlenie, oświetlając wnętrze jamy ciała. System transmisji obrazu: Przesyła w czasie rzeczywistym obrazy ciała na ekran zewnętrzny. Kanał operacyjny: Umożliwia lekarzom wprowadzanie mikroinstrumentów, takich jak kleszcze biopsyjne i elektrokauteryzacja, w celu wykonywania zabiegów takich jak biopsja, hemostaza lub usuwanie zmian chorobowych. Rodzaje endoskopów: od przewodowych po bezprzewodowe Endoskopy można podzielić na kilka typów w zależności od ich przeznaczenia i miejsca wprowadzenia. Najpopularniejsze są gastroskopy i kolonoskopy, które służą do badania układu trawiennego. Gastroskopy: Stosowane głównie do badania przełyku, żołądka i dwunastnicy, są ważne w diagnozowaniu zapalenia żołądka, wrzodów, polipów i wczesnego stadium raka żołądka. Kolonoskopy: Służy do badania jelita grubego i cienkiego. Kolonoskopia jest ważną metodą wykrywania i usuwania polipów jelita grubego oraz zapobiegania rakowi jelita grubego. Ponadto istnieje kilka specjalistycznych typów endoskopów, takich jak: Bezprzewodowe endoskopy kapsułkowe: Pacjenci po prostu połykają endoskop wielkości kapsułki, który rejestruje obrazy wnętrza jelita cienkiego z szybkością kilku klatek na sekundę i bezprzewodowo przesyła te obrazy do odbiornika znajdującego się poza ciałem. Ta nieinwazyjna i bezbolesna metoda jest szczególnie odpowiednia do badania chorób jelita cienkiego. Jakie są główne warunki endoskopii? Endoskopia służy nie tylko diagnostyce, ale także ważnemu narzędziu do badań przesiewowych i monitorowania wielu chorób. Diagnostyka objawów żołądkowo-jelitowych: W przypadku niewyjaśnionego bólu brzucha, trudności w połykaniu, refluksu żołądkowego, nudności, wymiotów lub krwawienia z przewodu pokarmowego, endoskopia może pomóc lekarzom w zidentyfikowaniu przyczyny. Badania przesiewowe polipów i nowotworów: Endoskopia jest ważną metodą badań przesiewowych w kierunku wczesnego stadium raka przewodu pokarmowego. Podczas badania lekarz może wykryć i usunąć zmiany przedrakowe (np. polipy), zapobiegając postępowi choroby. Monitorowanie zmian: W przypadku zdiagnozowanych schorzeń, takich jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna, lekarze przeprowadzają regularne badania endoskopowe w celu oceny postępu choroby i skuteczności leczenia. Zaawansowane zastosowania endoskopii: od diagnozy do leczenia Rola endoskopii nie ogranicza się do obserwacji; w wielu przypadkach może również służyć jako leczenie. Ultrasonografia endoskopowa (EUS): Łącząc technologię endoskopii i ultradźwięków, może zapewnić głębsze obrazowanie tkanek, często wykorzystywane do oceny głębokości nacieku nowotworów przewodu pokarmowego i otaczających węzłów chłonnych. Endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna (ERCP): Stosowany w diagnostyce i leczeniu chorób dróg żółciowych i trzustki, takich jak kamienie żółciowe, zwężenia lub nowotwory. ERCP umożliwia lekarzom usuwanie kamieni, umieszczanie stentów lub wykonywanie biopsji. Małoinwazyjne zabiegi endoskopowe: Wiele schorzeń, które kiedyś wymagały operacji otwartej, można obecnie przeprowadzić endoskopowo, np.: Hemostaza żołądkowo-jelitowa: Elektrokoagulacja lub rozpylanie leków hemostatycznych w celu leczenia krwawiących zmian. Polipektomia: Bezpośrednio usuwa polipy przewodu pokarmowego, zapobiegając ich przemianie nowotworowej. Wczesne stadium rozwarstwienia chirurgicznego (ESD): W przypadku raka przewodu pokarmowego we wczesnym stadium lekarze mogą całkowicie wypreparować zmianę za pomocą endoskopii, uzyskując radykalne wyleczenie przy minimalnym urazie i szybkim powrocie do zdrowia. Rozwój endoskopii znacznie rozwinął współczesną medycynę. Umożliwia lekarzom kompleksowe poznanie wewnętrznej budowy organizmu człowieka przy stosunkowo minimalnej inwazyjności, co pozwala na precyzyjne leczenie. Dzięki ciągłemu postępowi technologicznemu przyszłe endoskopy staną się jeszcze mniejsze i bardziej inteligentne, potencjalnie uwzględniając diagnostykę wspomaganą sztuczną inteligencją, aby jeszcze bardziej pomóc we wczesnym wykrywaniu i leczeniu chorób. O Ningbo LINSTANT Polymer Materials Co., Ltd. Firma Ningbo LINSTANT Polymer Materials Co., Ltd. została założona w 2014 roku i od tego czasu rozrosła się do przedsiębiorstwa z branży zaawansowanych technologii na poziomie krajowym, zatrudniającego ponad 500 profesjonalnych pracowników. Firma stara się wyjść poza rolę tradycyjnego dostawcy komponentów, starając się stać się integralną częścią produktów swoich klientów. Od precyzyjnego dopasowania na etapie wspólnego projektowania po zapewnienie niezawodności podczas produkcji, firma LINSTANT głęboko integruje się z podstawowym łańcuchem wartości produktów swoich klientów, przekształcając technologię cewników w podstawową przewagę konkurencyjną swoich produktów. Dzięki ciągłym innowacjom technologicznym i rygorystycznej kontroli jakości jesteśmy w stanie zapewnić firmom produkującym urządzenia medyczne bezpieczniejsze, bardziej precyzyjne i bardziej zaawansowane technologicznie, dostosowane do indywidualnych potrzeb rozwiązania w zakresie systemów cewników.

W medycynie wymagania dotyczące kabli i rur są niezwykle rygorystyczne. Muszą nie tylko zapewniać doskonałą izolację elektryczną i ochronę fizyczną, ale także spełniać specjalne wymagania, takie jak biokompatybilność, odporność na sterylizację w wysokiej temperaturze i precyzyjny montaż. Medyczne rurki termokurczliwe ze względu na swoje unikalne właściwości odgrywają istotną rolę w produkcji wyrobów medycznych. Poniżej opisano prawidłowe użycie rurek termokurczliwych, które pomogą uzyskać optymalne wyniki w zastosowaniach medycznych. Główne typy rurek termokurczliwych Istnieje wiele rodzajów rurek termokurczliwych, które można podzielić na kategorie według materiału, stopnia skurczu i zastosowania. Typowe obejmują: Rurki termokurczliwe z poliolefiny Najczęściej stosowany, oferujący doskonałą izolację, odporność chemiczną i ochronę mechaniczną. Rury termokurczliwe z fluoropolimeru (takie jak PTFE i PVDF) Odporność na wysoką temperaturę i chemikalia, niski współczynnik tarcia, odpowiedni do precyzyjnego sprzętu medycznego. Rurki termokurczliwe dwuścienne (z klejem) Zawiera wewnętrzną warstwę kleju topliwego. Po podgrzaniu i obkurczeniu klej wypełnia szczeliny, zapewniając wodoodporne i odporne na wilgoć uszczelnienie. Guma silikonowa rurki termokurczliwe Miękki i elastyczny, o doskonałej biokompatybilności, nadaje się do urządzeń wymagających zginania lub rozszerzania. Co to są rurki termokurczliwe? Rurki termokurczliwe to materiał rurowy, który kurczy się pod wpływem ciepła. Typowe materiały obejmują poliolefiny, fluoropolimery i kauczuk silikonowy. Podczas procesu produkcyjnego materiał poddawany jest sieciowaniu radiacyjnemu, rozszerzaniu cieplnemu i chłodzeniu w celu ustalenia kształtu, dzięki czemu może pozostać w stanie rozszerzonym w temperaturze pokojowej. Po ponownym podgrzaniu rurka kurczy się z powrotem do swojego pierwotnego rozmiaru, szczelnie owijając przedmiot wewnątrz. W urządzeniach medycznych rurki termokurczliwe są powszechnie stosowane do: Izolacja elektryczna i ochrona: Powlekanie przewodów i złączy w celu zapobiegania zwarciom i uszkodzeniom mechanicznym. Biokompatybilna powłoka: Stosowany w urządzeniach takich jak cewniki i prowadniki, tworzy gładką, nietoksyczną warstwę ochronną, która zmniejsza tarcie. Ochrona mechaniczna: Chroni delikatne elementy, takie jak światłowody i czujniki, przed zginaniem, ścieraniem i korozją chemiczną. Identyfikacja koloru: Aby rozróżnić funkcję kabli lub rurek, stosuje się różne kolory. Przygotowanie do użycia Wybierz odpowiedni rozmiar: Przed obkurczeniem średnica wewnętrzna powinna być o 20%–50% większa od maksymalnej średnicy zewnętrznej pokrywanego przedmiotu. Po skurczeniu powinna być nieco mniejsza lub równa średnicy zewnętrznej, aby zapewnić ścisłe dopasowanie. Czysta powierzchnia: Upewnij się, że powierzchnia jest czysta, sucha i wolna od oleju i kurzu, szczególnie w przypadku rurek termokurczliwych z klejem, aby zapewnić bezpieczne dopasowanie po skurczeniu. Gładkie cięcie: Użyj nożyczek lub noża biurowego, aby przyciąć żądaną długość. Cięcie powinno być proste i wolne od zadziorów. Właściwa metoda ogrzewania Nawet ogrzewanie: Dostosuj temperaturę opalarki do odpowiedniego zakresu. Zacznij od jednego końca i przesuwaj powoli, równomiernie podgrzewając, aby uniknąć przegrzania. Obserwuj zmiany: Podczas podgrzewania rurka będzie się stopniowo kurczyć i przylegać do powierzchni, w wyniku czego powierzchnia będzie gładka i pozbawiona zmarszczek. W przypadku rurek termokurczliwych z klejem niewielka ilość kleju może wypłynąć z końca. Chłodzenie i ustawienie: Po podgrzaniu należy pozostawić rurkę do naturalnego ostygnięcia do temperatury pokojowej. W tym czasie należy unikać dotykania i przesuwania rurki. Środki ostrożności w zastosowaniach medycznych Zgodność materiału: Wybierz materiały spełniające normy biokompatybilności ISO 10993, takie jak poliolefiny klasy medycznej, fluoropolimery lub kauczuk silikonowy. Czysta operacja: Zaleca się pracę w pomieszczeniu czystym lub środowisku kontrolowanym, aby zapobiec zanieczyszczeniu kurzem i mikrobiologią. Zgodność ze sterylizacją: Upewnij się, że rurka termokurczliwa może wytrzymać sterylizację parą wodną w wysokiej temperaturze, sterylizację tlenkiem etylenu lub sterylizację promieniowaniem gamma bez wpływu na wydajność.

A Mikrocewnik to bardzo mały, wzmocniony cewnik, zwykle o średnicy zewnętrznej od 0,70 do 1,30 mm. Chociaż nie ma ścisłej definicji rozmiaru, małe cewniki o średnicy od 0,70 do 1,30 mm są często nazywane mikrocewnikami. Są to delikatne wyroby medyczne stosowane w małoinwazyjnych procedurach interwencyjnych i są szeroko stosowane w interwencjach obwodowych, wieńcowych i nerwowo-naczyniowych. Mikrocewniki zapewniają doskonałą elastyczność, zwrotność i biokompatybilność, skutecznie spełniając wymagania procedur klinicznych. Ich struktura składa się z wewnętrznej warstwy cewnika, pośredniej warstwy wzmacniającej i warstwy zewnętrznej. Ich właściwości materiałowe, w tym biokompatybilność, elastyczność i możliwość pchania, zapewniają stabilność i zwrotność wewnątrz statku. Mikrocewników można używać do podtrzymywania/wymiany prowadnika, przemieszczania zmiany chorobowej oraz podawania środków zatorowych i stentów. Mają szeroki zakres zastosowań klinicznych, w tym interwencje wieńcowe, neurointerwencje i interwencje nowotworowe. Mikrocewniki to małe, wzmocnione cewniki, zwykle o średnicy zewnętrznej mniejszej niż 1 mm. Są powszechnie stosowane w zabiegach małoinwazyjnych obejmujących złożone struktury naczyniowe, umożliwiając dostęp do drobnych naczyń i jam, takich jak układy nerwowo-naczyniowe, w celu precyzyjnego leczenia. Jakie są zalety tego mikrocewnika? Mikrocewniki oferują kilka korzyści, w tym: Precyzyjna konstrukcja: Mikrocewniki charakteryzują się wysoce wyrafinowaną konstrukcją, która pozwala im dostosować się do wąskich naczyń lub złożonych środowisk chirurgicznych. Miękkie i elastyczne: Mikrocewniki są wykonane z miękkiego tworzywa sztucznego, które zapewnia doskonałą elastyczność i sprężystość, minimalizując uszkodzenia naczyń krwionośnych lub tkanek. Materiały wysokiej jakości: Mikrocewniki są wykonane z wysokiej jakości materiałów o doskonałej biokompatybilności i trwałości. Precyzyjna manipulacja: Mikrocewniki umożliwiają precyzyjną manipulację, poprawiając skuteczność operacji lub leczenia. Minimalnie inwazyjne: Mikrocewniki doskonale sprawdzają się w procedurach wymagających minimalnego naruszenia tkanek, zmniejszając dyskomfort pacjenta i czas rekonwalescencji. Precyzja: ich niewielki rozmiar umożliwia precyzyjne umieszczenie i podanie środków terapeutycznych, takich jak materiały zatorowe lub środki kontrastowe. Wszechstronność: Mikrocewniki mają zastosowanie w takich specjalnościach medycznych, jak neurologia, radiologia interwencyjna i kardiologia. Ulepszone obrazowanie: Niektóre mikrocewniki wykorzystują zaawansowaną technologię obrazowania do wizualizacji w czasie rzeczywistym podczas zabiegów. Wysoka precyzja: Mikrocewniki zapewniają wysoką precyzję, spełniając wymagania procedur klinicznych. Możliwość dostosowania twardości: Mikrocewniki można dostosować do różnych poziomów twardości, dzięki czemu można je wpychać i są elastyczne, co umożliwia ich przechodzenie przez wąskie i zakrzywione światła. Możliwość dostosowania średnicy: Mikrocewniki można dostosować do różnych średnic, aby uwzględnić różnice w średnicy naczyń krwionośnych i innych światłach. Zaokrąglona główka: Zaokrąglona główka zmniejsza uszkodzenia ścian naczyń krwionośnych i innych tkanek podczas operacji. Te zalety sprawiają, że mikrocewniki mają szerokie zastosowanie i są klinicznie cenne w medycynie.

Medyczne rurki poliimidowe (rurki PI) to wysokowydajny materiał o szerokich perspektywach zastosowań w medycynie ze względu na swoje unikalne właściwości fizyczne i chemiczne. Charakteryzuje się wysoką wytrzymałością, odpornością na wysoką temperaturę, odpornością na zużycie, odpornością na utlenianie i odpornością na promieniowanie, dzięki czemu nadaje się do szerokiej gamy urządzeń i instrumentów medycznych. Doskonałe właściwości izolacji elektrycznej rurek PI, możliwości przenoszenia momentu obrotowego, odporność na wysokie temperatury, wyjątkowo gładka powierzchnia i przezroczystość, elastyczność i odporność na załamania, a także doskonałe właściwości pchania i ciągnięcia sprawiają, że są one kluczowym składnikiem produktów zaawansowanych technologicznie. Główne cechy użytkowe medycznych rurek poliimidowych ( Węże PI ) włączać: Doskonała odporność na wysoką temperaturę: Rurki poliimidowe mogą pozostać stabilne w ekstremalnie wysokich temperaturach, przy długotrwałych temperaturach roboczych w zakresie od -200 do 300°C, a niektóre materiały mogą zachować wydajność powyżej 400°C. Dobre właściwości izolacji elektrycznej: Rury PI mają doskonałe właściwości izolacji elektrycznej, ze stałą dielektryczną około 3,4 i wytrzymałością dielektryczną co najmniej 120 kV/mm. Ponadto jego wytrzymałość dielektryczna może osiągnąć 4000 V/.001”, dzięki czemu nadaje się do urządzeń medycznych wymagających wysokiej izolacji. Wysoka wytrzymałość mechaniczna i wytrzymałość: Rury PI mają wysoką wytrzymałość na rozciąganie (minimum 20 000 PSI) i doskonałą odporność na zmęczenie, dzięki czemu nadają się do wyrobów medycznych, które muszą wytrzymać wysokie ciśnienie i napięcie. Ultra gładka powierzchnia: Gładka powierzchnia wewnętrzna rurek PI jest mniej podatna na przyleganie, dzięki czemu nadaje się do transportu cieczy i zapobiega zatykaniu. Biokompatybilność: Rury PI charakteryzują się doskonałą biokompatybilnością i są zgodne z normami ISO 10993 i USP. Wymagania biokompatybilności klasy VI sprawiają, że nadaje się on do wyrobów medycznych mających bezpośredni kontakt z ciałem człowieka. Odporność chemiczna: Rury PI wykazują doskonałą odporność na korozję w przypadku szerokiej gamy chemikaliów i nadają się do środków dezynfekcyjnych i chemikaliów powszechnie stosowanych w środowisku medycznym. Niskie tarcie: Niski współczynnik tarcia rurek PI pomaga zmniejszyć opór podczas pracy, poprawiając elastyczność urządzenia i wydajność operacyjną. Lekki i elastyczny: Rurki PI są lekkie, elastyczne i odporne na załamania, dzięki czemu nadają się do stosowania w urządzeniach medycznych wymagających dużej elastyczności. Przetwarzalność: Rurki PI można łatwo ciąć, zginać i łączyć, co ułatwia produkcję i instalację wyrobów medycznych. Odporność na promieniowanie: Rury PI wykazują doskonałą odporność na promieniowanie i nadają się do zastosowań wymagających wysokiej odporności na promieniowanie. Zastosowania medyczne. Co oznacza biokompatybilność rurek PI? Jak osiąga się biokompatybilność? Biokompatybilność rurki PI odnosi się do jej zdolności do wywołania odpowiedniej i bezpiecznej reakcji gospodarza w kontakcie z ludzką tkanką lub płynami ustrojowymi. W szczególności oznacza to, że materiał PI nie powoduje niepożądanych reakcji, takich jak toksyczność, podrażnienie, zapalenie, alergia, koagulacja czy hemoliza w zastosowaniach medycznych, a jednocześnie dobrze oddziałuje z układami biologicznymi, co sprzyja jego długotrwałemu stosowaniu w wyrobach medycznych. Ocena biokompatybilności obejmuje wiele aspektów, w tym badania in vitro i in vivo. Badania in vitro zazwyczaj obejmują badanie cytotoksyczności, badanie zgodności krwi (takie jak właściwości przeciwzakrzepowe i antyhemolityczne) oraz badanie odpowiedzi immunologicznej. Na przykład badania: Badanie to pokazuje, że PI nie ma działania cytotoksycznego na mysie fibroblasty, ludzkie komórki nabłonka barwnikowego siatkówki i komórki śródbłonka mikronaczyniowego mózgu ludzkiego. Ponadto materiały PI wykazują doskonałą kompatybilność z krwią, co oznacza, że ​​nie powodują hemolizy ani koagulacji. Eksperymenty in vivo dodatkowo potwierdzają reakcje biologiczne materiałów PI w środowiskach żywych. Na przykład niektóre komercyjne materiały PI przeszły badania in vivo w celu potwierdzenia ich zgodności z organizmami żywymi. Badania te zazwyczaj obejmują badanie ostrej toksyczności ogólnoustrojowej, podrażnienia, pirogenności, uczulenia, odpowiedzi układu odpornościowego i długoterminowej implantacji. Biokompatybilność zależy nie tylko od właściwości chemicznych samego materiału, ale także od wielu czynników, w tym jego właściwości fizycznych, technik przetwarzania, obróbki powierzchni i produktów degradacji w organizmie. Uderzenie. Na przykład uproszczony proces syntezy i wytwarzania materiałów poli(Iotaly Polymer) zmniejsza liczbę źródeł wymywanych, poprawiając w ten sposób ich biokompatybilność. Ponadto ich odporność chemiczna i tolerancja na rutynową sterylizację zapewniają ich szerokie zastosowanie w medycynie. Oceny biokompatybilności zazwyczaj są zgodne z wymaganiami Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO) 10993 i normy krajowej GB/T 16886. Normy te obejmują cały cykl życia materiału, od projektu do zatwierdzenia na rynku, i kładą nacisk na interakcję między materiałem a strukturą biologiczną. Oceniając biokompatybilność, należy wziąć pod uwagę takie czynniki, jak kształt materiału, rozmiar, chropowatość powierzchni, pozostałości toksycznych substancji niskocząsteczkowych, zanieczyszczenie technologiczne i produkty degradacji in vivo.

We współczesnej medycynie chirurgia małoinwazyjna i terapia interwencyjna stały się ważnymi środkami diagnostyki i leczenia wielu chorób. W celu poprawy dokładności i bezpieczeństwa zabiegów chirurgicznych stale unowocześnia się także sprzęt medyczny. Wśród nich sterowana koszulka, jako nowy rodzaj narzędzia interwencyjnego, stopniowo zmienia sposób działania tradycyjnej chirurgii ze względu na swoją unikalną konstrukcję i doskonałe działanie. Co to jest sterowana osłona ? Sterowana koszulka to wyrób medyczny z regulowanym zagięciem dystalnym. Jej podstawową cechą jest możliwość regulacji kąta zakończenia koszulki in vitro, dzięki czemu może ona wskazywać precyzyjne położenie w ciele pacjenta i dostosowywać się do różnych struktur anatomicznych. Taka konstrukcja umożliwia lekarzom bardziej elastyczne prowadzenie innych instrumentów w obszarze docelowym podczas operacji, bez konieczności stosowania skomplikowanych prowadników lub wielokrotnych prób. W porównaniu z tradycyjnymi osłonami największą zaletą osłon sterowanych jest ich możliwość regulacji i sterowalności. Zwykle składa się z wielu warstw materiałów, w tym zewnętrznej plecionej struktury, środkowego żebra wzmacniającego i wewnętrznej warstwy materiałów o niskim współczynniku tarcia (takich jak PTFE), aby zapewnić dobrą odporność na załamania, pchanie i zgodność z tkankami podczas pracy. Jaka jest różnica między osłoną a cewnikiem? Przed omówieniem sterowanej koszulki konieczne jest zrozumienie różnicy między nią a cewnikiem, aby lepiej zrozumieć jej położenie i funkcję w leczeniu. Osłona służy głównie do założenia i utrzymania kanału, dzięki czemu inne instrumenty (takie jak prowadniki, cewniki, igły biopsyjne itp.) mogą łatwo wejść do organizmu. Osłonki są zwykle grubsze niż cewniki, mają pewną twardość i stabilność oraz mogą chronić ścianę lub jamę naczynia krwionośnego przed uszkodzeniem. W chirurgii interwencyjnej często stosuje się koszulki do wprowadzenia cewnika do miejsca docelowego i ułatwienia jego wycofania po zakończeniu operacji, aby uniknąć dodatkowego uszkodzenia tkanki. Cewniki służą głównie do transportu cieczy, gazów czy leków, takich jak środki kontrastowe, krew, leki czy roztwory odżywcze. Cewniki są zwykle smukłe, miękkie i łatwe do zginania, odpowiednie do zastosowań wymagających delikatnych operacji, takich jak cewniki kardiologiczne, cewniki infuzyjne itp. Dlatego osłona jest „skorupą” lub „kanałem” cewnika, a cewnik jest „narzędziem roboczym”, które wchodzi do organizmu przez osłonę. Pojawienie się sterowalnych osłon ma właśnie na celu zapewnienie bardziej stabilnego i precyzyjnego wsparcia prowadzenia podczas pracy cewnika. Jak działa sterowana osłona? Zasada działania osłony sterowanej opiera się na konstrukcji drutu trakcyjnego i żeber wzmacniających. Jego podstawowa struktura obejmuje: Drut naciągowy: umieszczony wewnątrz osłony, sterowany za pomocą urządzenia przesuwnego na uchwycie, można regulować kierunek zgięcia i kąt zakończenia osłony. Żebro wzmacniające: umieszczone wewnątrz osłony w celu ustalenia kierunku zgięcia korpusu rurki, dzięki czemu osłona może adaptacyjnie regulować zgięcie, aby dopasować się do złożonego układu naczyniowego ludzkiego ciała. Struktura pleciona: zwiększa zdolność oplotu do kontroli skrętu, zapobiegając załamaniom podczas pracy, poprawiając jednocześnie jego odporność na skręcanie i wydajność pchania. Okrągła końcówka: zmniejsza uszkodzenia tkanek i nadaje się do operacji na wrażliwych częściach, takich jak naczynia krwionośne i nerwy. Wewnętrzna warstwa PTFE: zmniejsza współczynnik tarcia, umożliwiając łatwe przejście innych narzędzi (takich jak prowadniki i cewniki) i poprawiając płynność działania. Podczas rzeczywistej operacji lekarz może sterować drutem pociągowym za pomocą uchwytu, aby zagiąć koniec koszulki pod żądanym kątem, prowadząc w ten sposób cewnik do obszaru docelowego. Taka konstrukcja nie tylko poprawia dokładność operacji, ale także zmniejsza zależność od promieni rentgenowskich i zmniejsza ryzyko operacji. Ze względu na wysoką precyzję i dobrą manewrowość, koszulki sterowane znalazły szerokie zastosowanie w wielu dziedzinach medycyny, m.in.: Neurointerwencja: stosowana do angiografii mózgowej, implantacji stentu, embolizacji tętniaka i innych operacji. Interwencja kardiologiczna: stosowana przy angioplastyce wieńcowej, wymianie zastawki serca i innych operacjach. Interwencja naczyniowa: stosowana do angioplastyki obwodowej, usuwania skrzepliny, wszczepiania filtrów i innych operacji. Interwencja nowotworowa: stosowana do embolizacji guza, wlewu leków chemioterapeutycznych i innych operacji. W przypadku tych operacji sterowalne koszulki mogą pomóc lekarzom w dokładniejszej lokalizacji i operowaniu, skróceniu czasu operacji, poprawie wskaźnika powodzenia i zmniejszeniu częstości występowania powikłań. Jako innowacyjny wyrób medyczny, sterowane koszulki stopniowo zmieniają sposób działania tradycyjnej chirurgii interwencyjnej. Nie tylko poprawia dokładność i bezpieczeństwo operacji, ale także zapewnia lekarzom bardziej elastyczne i kontrolowane środowisko operacyjne. Oczekuje się, że wraz z ciągłym rozwojem technologii sterowalne koszulki odegrają ważną rolę w większej liczbie dziedzin i zapewnią pacjentom lepsze usługi medyczne.